Op een foto zijn allerlei soorten emoties te zien, maar wat ik zie zijn altijd emoties, ik kan ze niet beschrijven behalve met foto's.
kunt u zelf ook de schoonheid van fotografie ervaren. Je foto's kunnen je veel voldoening geven en je creativiteit en vaardigheden laten zien.
Toen ik twaalf was, nam mijn vader onze familiefoto. Het was de eerste keer dat ik me realiseerde dat ik fotografievaardigheden heb. Ik was 15 toen ik mijn eerste camera kocht. Onze familie was de eersten die zich in 1965 in Rotterdam, Nederland vestigde.
Ik herinner me met levendige details van die dag, een mooie zonnige dag, ontspannen en gelukkig. Alleen ontspanning en geluk was te zien. Het heeft me geholpen mijn eigen emoties te begrijpen en te uiten.
In de begindagen in Rotterdam bestonden alle leden van mijn familie, inclusief mijn oudere broer die studeerde voor scheikundig ingenieur, uit Rotterdammers.
Gustave Legetiche was in die tijd een jonge uitblinker. Hij speelde graag voetbal, basketbal en American football. Tijdens het voetbalseizoen droeg hij nummer 45 bij de Amerikanen. Het was een identificatie met het Athletic-team. Egu ging door met zijn opleiding, hij ging naar dezelfde universiteit waar ik mijn ouders hielp met het opvoeden van hun kinderen. Hij kwam een week logeren in het buurtzwembad. Tijdens zijn week daar hebben we zwemwedstrijden en kunstactiviteiten bekeken. Op vrijdagavond de 18e ging hij naar een feest dat werd gegeven door een paar middelbare scholieren. Daar ontmoette hij Margot the Maid, een meisje van een jaar of 16. De twee hadden meteen een klik. Hij vertelde haar zijn verhaal. Voor de twee tieners die hun leven deelden in die vroege dagen, kwam er veel op de schouders van één man.
Margot is bevallen van een tweeling. Die werden verwekt door de ene man en de andere door een andere. Beide ouders leefden nog toen hun kinderen werden geboren. Ze noemden de kinderen weeën.
Op een dag ging elke ouder, begrijpelijkerwijs bezorgd over het welzijn van hun kinderen, naar een ziekenhuis. Ze waren bang dat de beschuldigde van kindermishandeling contact met hen zou opnemen. Wat er gebeurde, was dat een maatschappelijk werker, een verpleegster die familie was van de familie, met een paar baby's rondging om de oorzaken van teruggetrokken baby's te verzamelen.
De maatschappelijk werker zei: "Het spijt me te moeten zeggen dat uw kind afhankelijk is van de uitgang", zei de medische professional. "Hij heeft nog een lange weg te gaan voordat hij volwassen is. Zijn problemen kunnen alleen worden aangepakt door andere mensen die het gebied van kinderexpressie zijn betreden. Uw kind is Exit-afhankelijk. Dat betekent niet dat hij een slecht kind is "De mensen die met problemen van kinderen omgaan, zijn meestal mensen die op de een of andere manier zelf geleden hebben. U weet dat uw kind Exit-afhankelijk is. Hij heeft niet meer potentieel dan alle andere kinderen die zijn ongelukkige complex delen."
It was then that my father began to tell me the story of how he had discharged a ticket to a mental institution for a round of indecanical activities that he engaging in at the hospital. "They discharged me with psychiatric training, to be a stock person for a large wool socks factory, I was told. And I've been here every since."
It was then that I understood what it meant to be Stock. The word had a hold so much trauma. It was the town in Nebraska where my father was born. He brought it with him wherever he went. It was the life blood of our family, livelihood and legacy. It was part of the Dale Carnegie Homes of the North. "I'm keeping that family tradition, according to folks around here." said my father. "But they have a good future, believe me."
It was then that I understood what it meant to be Stock. I was given the gift of being able to tell people exactly what they were dealing with in Ventilation and that it might not be long before they came to know the meaning of it. They would come to know that the problem was coming for ever, and when it would no longer be with them. They would no longer beg for me to tell them.
It was then that I understood my father. And I began to look at the problems my father had getting himself back on his feet. When he was Terminated from his job, he was having a hard time finding work. Several firms called him but before they knew what hit them, he became unemployed. When he was able to work, he had so much pain in his ego, that he did not know what to do with the joy that he felt about what he created.
Die ervaring leerde me dat ik een beter leven kon hebben door het ego los te laten. Dat ego verstopt zich graag. Zie je, ik heb geleerd dat ik in het moment kan creëren wat moet zijn.